Weekendje weg met Menno Kim en Emmy - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Dian Henssen - WaarBenJij.nu Weekendje weg met Menno Kim en Emmy - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Dian Henssen - WaarBenJij.nu

Weekendje weg met Menno Kim en Emmy

Blijf op de hoogte en volg Dian

24 Maart 2015 | Ghana, Tamale

Hallo allemaal,
Daar ben ik weer na een lang weekend!
Ons weekend / avontuur begon donderdag avond met het kofferinpakken en alles klaarleggen. Optijd naar bed was het plan, maar niet helemaal gelukt. ‘Even’ skypen met mama zat er niet in, al snel waren het weer iets van 2 uur en 50 minuten.. en ook al snel was het 12 uur geweest. Achja we konden redelijk laat opstaan.

Vrijdag zijn we om half 9 met mijn buurman, die taxichauffeur is, vertrokken naar het vliegveld in Tamale. Toen we aankwamen was onze gate nog gesloten. Dus we gingen even rustig op de stoeltjes zitten. Nog geen 10min later werden we geroepen en moesten we snelsnel koffers afgeven en snel naar het vliegtuig rennen want hij ging al vertrekken. Uhm het is toch pas half 10?? We vliegen toch pas om half 11? Nou nee, er waren nog wat plaatsen vrij dus huphup rennen.
Nou de koffers werden snel het vliegtuig in gepropt, wij moesten naar buiten rennen en dan stonden daar 2 vliegtuigen.. tja welke nemen we?
Al snel riep iemand heel geirriteerd; Neem die rechtse! Snel!
Eenmaal in het vliegtuig; welkom. Welk nummer hebben jullie? 19A ohh oke dat is helemaal achteraan links. Wij daar heen gelopen, zaten al andere mensen op onze plaats. Hup omgedraaid en weer naar voor gelopen; ja onze plaatsen zijn bezet. Oke zei de ene, dan ga maar hier buisinissclass zitten we moeten gaan. Oke mooi dan gaan we hier zitten. 5 min later kwam een andere dame; nee nee jullie mogen hier niet zitten julie moeten naar jullie eigen nummer. Ja maar daar zitten al mensen? Nee nee dan moeten die naar hun eigen plaats. Eenmaal bij nummer 19 aangekomen. Nee die mensen waren niet van plan om op te staan. Ook deze dame zei; Oke dan ga maar vooraan zitten. Dus wij weer naar voor gelopen en daar kwam dame nummer 3; nee hier mogen jullie toch niet zitten. Mijngod wat een gedoe. We zijn opgestaan en zijn ergens tussen de mensen in gaan zitten.
Zo klaar. En nu gaan met dat vliegtuig!
De vlucht was heel erg fijn en snel. Toen we eenmaal in de lucht waren kregen we een zakje met daarin koekjes, water en n pakje sap. Nadat de zakjes werden uitgedeeld kwamen ze met koffie of thee. En nadat dat was uitgedeeld en opgeruimd gingen we alweer landen. De vlucht duurde precies n uur!
In het vliegtuig kreeg ik even een raar gevoel. Ik realiseerde me dat we over 5 weken alweer afscheid moesten nemen van ons gezin, onze nieuwe familie en ze hierna misschien nooit meer zagen. De tranen sprongen in mijn ogen. Ik wil helemaal geen afscheid nemen!!!!!!!
Toen we aankwamen op het vliegveld was er 1 ruimte; die waar de koffers aankomen. De koffers waren super snel en werden uit het vliegtuig direct naar binnen gegooit. Dit gaat lekker snel dachten we!
Toen gingen we opzoek naar een taxi en die zou ons naar Circle brengen. Het busstation waar je een bus kan nemen naar een grotere plaats. Eenmaal hier aangekomen was het even zoeken maar we hadden ene gevonden. We hadden een bus en deze bracht ons naar Nkawkaw.
In Nkawkaw kwamen we aan in New Station, ook een busstation maar dan nu voor Trotto’s. Hier namen we een bus naar Donkokrom waar we 2 nachten zouden slapen. Ondertussen waren Kim en Emmy ook onderweg naar Donkokrom maar die kwamen vanuit Wli, en Menno was ook net iets eerder als ons aangekomen in Donkokrom waar hij ook een Trotto zou nemen. Wij waren met onze bus net 10min te laat anders hadden we met Menno in een Trotto gezeten.
In Donkokrom zijn we naar het guesthouse gegaan en daar zouden we Kim en Emmy ontmoeten. Zij waren al een paar uurtjes daar en hadden al wat rond gewandeld.
Het was een hele mooie kamer voor mij alleen. Ik had een tweepersoons bed, een tafeltje en een stoel, een douche met werkende douchekop(!), een toilet, een wastafel met spiegel, en een ventilator. Dit is nog beter dan mijn eigen hutje zeg! Haha wat een luxe.
10 minuutjes na onze aankomst kwam Menno ook aan in het guesthouse en toen was de groep compleet! We zijn naar een restaurantje in de straat wat gaan eten en zagen toen hun drank voorraad. Daar moesten we even wat lekkers uitzoeken!
De jongens hadden bier en wiskey zakjes gekocht, en de dames hadden aardbeien likeur gekocht. We hadden niets om het mee te mengen dus dan maar puur..
Bij het guesthouse hadden we buiten een tafel staan met stoelen en een tv. Hier zijn we de hele avond gaan zitten met onze drankjes en een kaartspel. Toen het 2 uur in de nacht was waren de jongens door hun drank heen, en wij waren al anderhalve fles verder. Tijd om naar bed te gaan dus!
Eenmaal op de kamer vielen we ook allemaal als een blok in slaap.


Zaterdag was het tijd om dieren te bekijken!
We waren om half 7 opgestaan en zijn om half 8 naar het kantoor van het Digya park gegaan. Hier was geen auto voor ons beschikbaar dus moesten we iets anders verzinnen. Eerst dachten ze aan 6 motors. Naja dat leek ons niet ideaal want dan konden we niet goed fotos maken van de dieren.
Dan een auto lenen, maar het probleem was, de meneer die ons mee zou nemen heeft geen autorijbewijs. Hmm ja en nu?
Uiteindelijk hebben we een halve motor met een laadbak erachter geregeld en in die laadbak stonden 2 bankjes waar we met 5 man in konden zitten.
Eentje moest bij de meneer die mee ging achter op de motor want dat rijbewijs had hij wel.
Daar gingen we, op naar het park.
Ik geloof dat we dik een uur hebben gereden door een super mooi gebied met bergen, rotsen, bomen en bloemen.
Eenmaal bij het park moesten we uitstappen en tevoet met een bootje een rivier over en dan gingen we tevoet verder. Owh.. wij dachten dat we met dat karretje het park ingingen. Maarja toen we zagen waar we door/op/over en langs moesten realiseerde we dat dat onmogelijk was. Het was ondertussen half 11.
We gingen het riviertje over en begonnen aan onze wandeling. Nou we hadden bijna allemaal slippers aan dus het was super comfortabel.. NOT
Na 1,5 uur door de bergen en een hele mooie natuur lopen vroegen waar we heen gingen want we liepen wel erg snel en waren meer op de grond aan het kijken waar we liepen dan of we misschien dieren zagen. De 2 mannen die met ons mee kwamen (2 andere mannen dan die ons gebracht hadden) vertelde ons dat we eigenlijk veel te laat waren en de kans op dieren zien heel klein was. We hadden beter tussen 6-8 kunnen komen.
Ja hallo, daar kom je nu mee? Ben ondertussen 10 kilo lichter van het zweten en nu ga ik ook nog geen dieren zien?
We zijn maar een stuk doorgelopen naar een gebied waar we misschien nog aapjes zouden zien maar ook toen we eenmaal hier waren zeiden ze; ja jullie zijn eigenlijk te laat voor de aapjes.
Ja doei we gaan terug. Onderussen was het iets van 2u en zijn we terug naar het riviertje gelopen.
Hier stonden onze 2 andere mannen die ons gebracht hadden al op ons te wachten; En hebben jullie dieren gezien? Nee we waren blijkbaar laat.. Ja dat wisten ze, maar hadden ze ons nog niet verteld.
Eenmaal terug bij ons guesthouse hebben we ons allemaal even terug getrokken en zijn we gaan slapen en uitgebreid gaan douche.
Rond een uur of 6 zijn de meiden op zoek gegaan naar een ontbijt voor de zondag want we moesten die dag heel vroeg op en dan was de keuken nog niet open.
We hebben uiteindelijk broodjes gevonden, smeerkaas, blikjes tonijn en vruchtensap.
Nadat we boodschappen hadden gedaan zijn we naar het restaurantje gegaan en hebben we weer lekker gegeten.
In de avond na het eten hebben we ons rustig gehouden. We hebben een paar kaartspelletjes gedaan en zijn hierna lekker gaan slapen


Zondag was het vroeg opstaan. We gingen om half 7 gezamenlijk buiten ontbijten en om 8uur kwam de taxi ons ophalen om ons naar de boot te brengen richting Wli.
We hebben ongeveer 30 minuutjes op de boot gezeten en hierna nog iets van 2 uurtjes in de Trotto.
Eenmaal aangekomen in Wli zijn we naar het huis van Emmy gegaan en hebben we de spullen die we nodig hadden in onze tassen gepropt want het bosweggetje naar de waterval was niet goed te doen met een koffer dus die moesten we achterlaten.
Eenmaal klaar zijn we eerst gaan lunchen en hierna zijn we doorgelopen naar de waterval.
Na 30 min lopen door het bosweggetje kwamen we aan bij de waterval. Het was nog net een beetje licht dus we konden nog net de omgeving verkennen. WAUW wat een mooi stukje natuur zeg!
Er was een soort U om de waterval heen wat de plaats een beetje afsloot en het een beetje een prive terrein er van maakte. De waterval was nu voor ons alleen!
De man die bij de waterval hoort die ging onze tent opzetten en ging eten voor ons koken. Wij zijn ondertussen lekker gaan zwemmen. Wat heerlijk! Het geluid van een waterval die naast je staat, de maand die langzaam door komt, de sterren die langzaam zichtbaar worden en de vogels die fluiten.
GE-NIE-TEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
En dat hebben we ook gedaan.
We hadden een kampvuur, Emmy had haar gitaar meegenomen, de man die bij ons was die had bamboe stokken die heel mooi geluid maakte, en we hadden bier! Ja wat wil je nog meer?
We hebben de hele avond/nacht muziek gemaakt, gezongen, gelachen, gedronken en wel 100x t water ingesprongen.
“Het was een nacht, die je normaal alleen in films ziet. Het was een nacht die wordt bezongen in het mooiste lied. Het was een nacht waarvan ik dacht dat ik hem nooit beleven zou.”
Ergens laat in de nacht, de tijd weet ik al niet eens meer zijn we maar met z’n 6e het tentje in gekropen en zijn we gaan slapen.


Maandag rond een uur of 5 werd ik al wakker en moest ik plassen.
In plaats van terug te gaan slapen ben ik naast de waterval op een boomstam gaan zitten en heb me alles even in rust bekeken. Wat mooi zeg!
Naast de waterval zaten wel 1000 vleermuizen tegen de rots aan. Allemaal kleine zwarte puntjes.
Toen de man die bij ons was naar me toe kwam en geluid maakte begon de helft van de vleermuizen rondjes te vliegen. Ook weer zo mooi! Wauw!
Helaas moesten we al weer vroeg weg want we hadden een vliegtuig dat we om kwart over 4 nog moesten halen.
Het was de planning om om half 8 te vertrekken en om om half 9 de taxi te nemen naar de Trotto plaats. Deze planning liep al uit want de meneer kwam om half 8 aan met ontbijt waar hij heel veel moeite voor had gedaan.. We zijn uiteindelijk om half 9 vertrokken, maar we hadden nog genoeg tijd. Eenmaal op de trotto plaats namen we afscheid van Kim en Emmy want zij woonden in Wli. In de Trotto bleken we n uur naar ‘links’ te zijn gereden terwijl wij naar ‘rechts’ moesten. Shit weer een uur weg.. Dit hoorde niet bij onze planning jongens!
Opeens op een andere Trotto plaats moesten we overstappen want dan hadden we direct een Trotto naar Accra toe. Nou oke dan doen we dat, fijn dankjewel!
Huphup snel overgestapt naar die andere Trotto, blijft die n uur staan om mensen te verzamelen!
Nu zijn we dus al 3 uur buiten onze planning om aan het gaan.. Gaan we ons vliegtuig nog wel halen?
Achja dan nog maar een overnachting en een nieuw vliegticket.
Eindelijk, de trotto vertrekt. Voor ons gevoel halverwege vragen we aan de chauffeur; hoe lang is het nog? Ohh ja nog eventjes. Zelf keken we ook even op google maps en we zaten nog niet eens op de helft! We moesten weer een keer het veer over en vroegten weer hoe lang is het nog? Ja nog een klein uurtje. Hmm we hebben nog een uur en 10 minuten voor ons vliegtuig vertrekt… halen we dat? Hoop was er voor 100%, totdat we een klapband kregen. En wat voor ene?!
De hele band lag in 100 stukjes. Knap dat de chauffeur ons nog recht en veilig aan de kant heeft gekregen.
Maar goed, de hoop was weg. En nu?
Haruna in Tamale bellen, vliegticket omboeken en Victoria in Accra bellen.
Haruna had er voor gezorgd dat ons vliegticket werd omgeboekt en Victoria gaf ons haar logeerkamer zodat we bij haar konden slapen :)
Eenmaal in Accra waren we 15-30 minuutjes te laat voor onze vlucht.. BALEN! Maar we zijn gelukkig niet al ons geld kwijtgeraakt. Het omboeken van de vlucht kosten niet evenveel als een enkeltje naar Tamale.
Eenmaal in Accra belde we Victoria en met de taxi zijn we naar haar huis gegaan.
Hier hebben we lekkere rijstballen met saus en vlees gegeten en na het eten zijn we om half 8 als een blok in slaapgevallen en niet meer wakker geworden.

Dinsdag / vandaag. We hadden onze vlucht van 7uur gehaald :) opgelucht zitten we in het vliegtuig en genoten we weer lekker van onze koekjes en drankjes die we kregen.
Eenmaal thuis kwam mijn buurman ons weer halen en zijn we lekker naar huis gegaan.
Thuis kreeg ik een warm welkom van mijn moeder, oudste zus, opa en oma. Ze waren heel errg blij me weer te zien maar vonden wel dat ik er moe uit zag. Ik moest maar lekker gaan slapen.
Na n tijdje op me kamer geweest te zijn besloot ik naar de stad te gaan en de ingredienten te kopen om arretjescake te maken. Kim had me een recept gestuurd en verteld dat ze het al eens gemaakt had hier en het heel erg lekker was.
Eenmaal terug van de stad heb ik samen met mijn oudtse zus op mijn kamer de cake gemaakt. Op het einde was het beslag erg waterig en hebben we nog maar wat extra koekjes toegevoegd. Geen idee of dat de bedoeling was maar de bakjes staan in de vriezer en we wachten gewoon lekker af! Haha
Mijn zus vond het wel heel erg lief dat ik dat voor ze wou maken en ze hoopt dat het gelukt is!
Nou ik heb wel even genoeg verteld. De foto’s komen snel weer op de site.

Ik zal ook wat foto’s op facebook zetten want ik kan maar een bepaald aantal fotos op de site zetten en wil ze nu niet al opmaken.

Tot snel xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 25 Maart 2015 - 13:43

    Herman En Ghislaine:

    Hoi Dian, we hadden je al even gemist, maar zijn blij weer iets (lekker veel weer) van je te kunnen lezen. Wat een super weekend, klinkt inderdaad als een filmfragment, vooral bij die waterval. Daar kunnen wij toch alleen maar van dromen. We wachten met smacht de foto's af. Geniet nog met volle teugen van de resterende tijd, want zoals je zelf al aangeeft; het gaat snel...... Liefs, Herman en Ghislaine xxx

  • 25 Maart 2015 - 21:26

    Monique:

    Hoi Dian, wat geweldig, k kan me voorstellen dat je geen afscheid wil nemen van dit mooie avontuur.zo als je dit alles beschrijft zie ik het echt allemaal voor me. Maar ja wij missen je ok natuurlijk en willen toch wel dat je naar huis komt. Je hebt nog heel wat weken te gaan en hier kun je de rest van je leven op terug kijken. Dit neemt je niemand meer af, geniet nog maar lekker. Groetjes en kusjes oet awt gelean.

  • 25 Maart 2015 - 23:13

    Mams:

    Wat un heerlijk en spannend weekend hebben jullie weer gehad! Geweldig!! Jammer dat jullie geen dieren hebben gespot. Misschien gaan jullie ze nog zien als jullie over un paar weken weer richting Accra gaan.
    En wat fijn om te lezen dat je zo van de natuur geniet! Ik zie het al helemaal voor me zoals je het beschrijft, de maan, de sterrenhemel, het geluid van de waterval op de achtergrond...........ik word weer een beetje meer jaloers!! Jammer dat je zo weinig foto's op je blog kan zetten, maar ik heb de foto's van Rianne al gezien op Facebook en die waren echt geweldig! Geniet nog lekker van alles wat je nog gaat meemaken want het gaat nu echt heel snel!!! Tot gauw weer! xxxxxxxxxxxxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Tamale

Dian

Actief sinds 31 Jan. 2015
Verslag gelezen: 235
Totaal aantal bezoekers 11217

Voorgaande reizen:

09 Februari 2015 - 04 Mei 2015

Stage Nurses for Ghana.

Landen bezocht: