Final 2 weeks - Reisverslag uit Kumasi, Ghana van Dian Henssen - WaarBenJij.nu Final 2 weeks - Reisverslag uit Kumasi, Ghana van Dian Henssen - WaarBenJij.nu

Final 2 weeks

Blijf op de hoogte en volg Dian

27 April 2015 | Ghana, Kumasi

Laatste twee weekjes stage..

Wat gaat het snel.. ik begin alweer aan mijn laatste twee weken stage.
In deze twee weken is veel gebeurd, laatste afdeling, nieuwe vloer bij het gezin, laatste keer naar de kerk, kinderbedjes gekocht van het sponsorgeld en afscheid nemen :( :( :( :( Lees maar snel verder;

Mijn laatste twee weken stage ga ik doorbrengen op de kinderafdeling!
Er zijn 3 afdelingen binnen de kinderafdeling; de jongens afdeling, de meisjes afdeling en de ‘onder de 3maanden’ afdeling. Ik ben op de jongensafdeling gaan stage lopen. Hier ben ik eigenlijk naar binnen gelopen en ben ik gebleven haha.
Al snel mocht ik vanalles doen. Niet veel anders dan op alle andere afdelingen maar zoals iedereen weet vind ik de kindjes super leuk om mee te werken.
Sommige kinderen waren wel echt bang voor me, maar sommige wouden zelfs met me trouwen en wouden me als hun vriendinnetje hahaha! Super schattig.
Mijn eerste week op de kinderafdeling ging weer heel erg snel voorbij.. voor ik het wist was het alweer weekend!
Zaterdagochtend ben ik even naar het werk gegaan om mijn kindje te zien van mijn school opdracht. Zijn mama vond het super lief dat ik gekomen was op mijn vrije dag; Kind zo zou iedereen moeten zijn, zo bezorgzaam als jij. Ben je zo niet? Dan ga een ander beroep doen! Haha wat n schat van n vrouw. Heb haar maar verteld dat ik niet altijd op mijn vrije dag naar stage ga maar alleen omdat ik aan een opdracht bezig ben. Hihi
Zaterdagmiddag is Kim ons komen opzoeken. Ze was met Emmy 3 weken gaan reizen door Ghana en Emmy is nu terug naar Nederland. Zaterdag is Kim aangekomen in Tamale en zijn we meteen gaan stappen! Het was natuurlijk weer super gezellig! We hebben weer hele mooie fotos en verhalen eraan overgehouden! :)



Zondag ben ik voor de laatste keer naar de kerk geweest. Ik had er al een beetje een dubbel gevoel bij want ik ben echt een held in afscheid nemen, en dit voelde toch wel een beetje als afscheid nemen.
Het was weer een hele leuke mis. Op het einde bedankte ik samen met mijn zus de kerk voor alles.
De pastoor wou graag voor mij bidden samen met alle mensen in de kerk. Hij deed dit in het engels voor me en hij zei super veel lieve dingen zoals; ik hoop dat je een veilige reis terug hebt, dat een beschermengel maar op je schouder blijft zitten tijdens je reis. En god moest me vergeven voor als ik iets fouts deed want ik had een hart van goud! Super lief allemaal. Heb wel even tranen in mijn ogen gekregen hoor!
Na het bidden kon iedereen voor zichzelf bidden en dan praat iedereen hardop door elkaar.
Ik stond naast mijn oudste zus en ik hoorde haar voor mij en mijn familie bidden. Dit was ook weer zo mooi en zo lief, ik kreeg alweer tranen in mijn ogen!
Eenmaal thuis na de kerkdienst kwam het halve dorp om even een foto te maken. We hebben een hele fotoshoot gehad! Super leuk natuurlijk! Met alle kids en dames uit het dorp op de foto in onze nette zondagse kleren!

Maandag begon ik dan aan mijn laatste week stage… Mijn opdracht heb ik in deze week kunnen afronden, en laten aftekenen dus dat is mooi :)

Dinsdag hebben we met ons gezin op de binnenplaats een nieuwe vloer gelegt. We hebben op de binnenplaats een cement vloer liggen. Maar in de oude vloer zaten heel erg veel gaten en als het een keer geregend had bleef het water hier in staan en werden de gaten alleen maar dieper en groter.
Mijn familie vertelde me een paar dagen eerder dat ze dan van plan waren en hoopte dat ze het konden doen als ik er nog was. Na een beetje informatie gekregen te hebben appte ik papa mama en marc met het idee; kan ik ze niet helpen met de cement kopen? Dan heb ik meteen een afscheidscadeau voor ze! Marc reageerde meteen dat hij ook mee deed betalen en papa en mama ook. Nou we hadden samen genoeg geld om alle zakken cement te kopen. Ik vertelde mijn familie dat ik samen met marc papa en mama het wou sponsoren als cadeau, nou je had mijn moeder moeten zien. Ze sloeg bijna achterover! Ze had het helemaal niet verwacht en wou eigenlijk niet dat we het deden. Na 100x vertellen dat we het graag deden accepteerde ze het en ging ze voor ons bidden want we waren allemaal engeltjes! Hihi
Dinsdag heb ik dus vrij genomen van stage en ben ik met mijn zus de zakken cement gaan halen. De oude vloer hadden de kinderen en mijn zussen een paar dagen eerder verwijderd door met een bijl alles kapot te slaan en dan met een soort houten hamers alles fijn te pletten. Hier had ik ook aan meegeholpen maar kreeg blaren. Ze deden niet heel veel pijn maar ze hadden het gezien en vonden dat ik absoluut niks meer mocht doen! Haha ze zijn zo bezorgd altijd. Wel lief
In de ochtend kwamen alle vrouwen uit het dorp helpen. Eerst maakte ze de vloer nat en stampte ze deze aan. Hierna gingen ze buiten zand halen en werd dit erop gestrooid en werd dit ook weer aangestampt. Ondertussen waren 10 andere vrouwen het cement aan het klaarmaken. Dit werd allemaal zingend en dansens gedaan! Ze hadden de lokale drummers gebeld en die zijn voor de dames komen drummen. Super leuk en gezellig. Zijn ook hele leuke fotos en filmpjes geworden :)
Hierna moest alles drogen, niet erover lopen dus! En wat denk je? Nee niet ik die zo lomp was om erover te wandelen maar een hele groep kippen! Hahahaha. Allemaal voetstapjes erin gedrukt.
In de avond was de cement gelukkig droog en konden we erover lopen. Mijn familie heeft me wel 100000x bedankt. Schatten zijn het!




Donderdag zijn we naar de kinderbedjes gaan kijken die we in overleg met de bazin van het ziekenhuis hadden besteld. Deze bedjes hebben we betaald van het geld dat we hebben opgehaald in Nederland met onze sponsoracties.
De onderdelen van de bedjes waren klaar, ze hoefden alleen nog gespoten te worden en dan in elkaar gezet te worden.
Vrijdag was onze laatste dag op stage en zijn de kinderbedjes en de matrasjes gekomen. Eindelijk!
De bedjes zijn meteen op de kinderafdeling in elkaar gezet geworden en geplaatst. De afdelingshoofden waren er heel erg blij mee. Binnenkort start hier het regenseizoen en dan komen er heel veel kinderen naar het ziekenhuis met Malaria. Soms hebben ze wel 50 kinderen op de afdelingen liggen! De bedjes kwamen dus als geroepen.
Alle mensen die ons geholpen hebben en die ook gesponsord hebben; Super bedankt!!!!
Vrijdagavond zijn we nog echt een aller aller aller laatste keer gaan stappen bij ons lunchrestaurant. Dit was ook weer heel erg gezellig! :)

Zaterdag zijn Oscar, Rianne en ik voor ‘n laatste keer naar de stad gelopen. Hier hebben we ook afscheid genomen van Oscar. Mimimimimi.
In de middag heb ik de hele dag mijn koffer ingepakt. Het duurde en het duurde en het duurde maar. Ik was het een beetje aan het uitstellen elke keer. Ook wel een paar keer flink gehuild omdat ik er heel erg tegen op zag om afscheid te nemen van mijn gezin. Super dubbel gevoel want mijn zusje doet over een tijdje eind examen en nu kan ik er niet bij zijn als ze haar uitslag krijgt. Heel erg raar maarja hoort erbij he..
In de avond heb ik met de kindjes voor de laatste keer gekleurd en geknuffeld. Ook heb ik mijn ouders een waterkoker gegeven, de kids een bal en mijn zusje een koplamp gegeven als cadeautje.
Ik had ze een paar keer gezegd dat ik morgen weg ging maar dat snapte ze niet helemaal. David vertelde me dat als hij morgen ontbijt had gehad met mij met alle ballonnen wou spelen. Ahh het brak me wel een beetje, germ hij dacht echt dat die met me kon spelen..
Zaterdagavond door omstandigheden lagen we pas rond 1-2 u in bed. Om 3u zou de wekker weer gaan en we zouden rond 4 uur vertrekken want om half 5 zouden we op het busstation moeten zijn en om 5uur zou de bus vertrekken.
Ik had in de nacht alvast briefjes gemaakt voor ze en ze op de waslijn gehangen, ballonnen opgeblazen met de namen erop en een lolly eraan voor de kids. Maar goed dat ik dit gedaan had want eigenlijk moest mijn wekker om 3:15 gaan en die ging niet. Dus ik schrok om 4 uur wakker. SHITTT. Ik kon wel janken! Snelsnel alles in me koffer gegooit. Me zus wakker gemaakt en naar buiten gerend. Zo sneu, ik had me dit afscheid heeeeel anders voorgesteld! Ik zou samen met me zus ontbijten en me even wassen. Nee wat gebeurd nu? Ik ren naar buiten en ga weg. Mimimi
Heb me zus even goed geknuffeld en ben toen maar de taxi ingegaan.
We zijn snelsnel naar het busstation gegaan en waren net optijd om half 5 daar.
Om 6 uur was er nog steeds geen bus.. Om 7 uur nog steeds geen bus.. Godmejaar had ik gewoon afscheid kunnen nemen thuis!
Hehe om half 8 kwam dan de bus. Hophop erin en gaan met die banaan.
Er kwam een man naast ons zitten en die wou graag tussen ons in zitten. Nou nee bedankt.
Toen wou die dat we voor zijn ticket gingen betalen. Ja nee we gaan even betalen voor je. Sumpele!
Toen moest hij van plaats wisselen met een man. Deze man was wel heel erg aardig. Gelukkig
Dachten we… Even later kwam een hele flinke mevrouw naast me zitten. Ik weet dat ik redelijk smal ben maar ik had serieus geen plaats meer. Ze zat gewoon op mijn bovenbeen.. mimimi
Ik was super moe en wou heel erg graag slapen maar kon me draai niet vinden dus was wat aan het draaien. Begint die vrouw te zeuren; You are moving to much! Nou meid esse ns n bats sjuufs dan hub ich get meer plaats! Ik had der vriendelijk verteld dat ik moe was en graag wou slapen.
Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen.. en hoe? Tegen der aan natuurlijk! Hahaha heerlijk geslapen hoor.
Volgens Rianne vondt ze het alleen niet zo leuk.. Pech dan.

Eenmaal in Kumasi aangekomen zijn we in een taxi gestapt, bij het eerst beste hotel uitgestapt en een kamer geboekt. Hartstikke goedkoop en super mooi. Lucky us!
Ook heb ik nog even met mijn zus gebeld. Voelde me nog steeds zo schuldig. Ze zei dat ze mijn brieven en ballonnen had gevonden en het super lief vond! Wel waren de kindjes een beetje boos want me kamer was leeg en ze hadden me niet meer gezien. Awhh heb weer moeten huilen toen ze t zei! Arme dotjes van me! Me zus moest ook huilen en zei dat ik moest denken aan alle leuke momenten. Even later werd helaas de verbinding verbroken maar heb haar nog even gesmst.

Het is ondertussen alweer maandag en we zijn net wakker geworden. Wat een herrie maken ze hier zeg!!!! Dachten wij dat de moskee in Tamale erg was…

Nou ik ga deze verslagen eens posten en wat foto’s voor jullie. Hebben jullie weer wat te doen!
Mijn laatste weekje is ingegaan en dan is mijn reis weer voorbij…


Tot snel xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



  • 28 April 2015 - 21:28

    Mams:

    Wat blijft het toch leuk, werken op de kinderafdeling. Echt helemaal jouw ding!
    En dan de laatste keer naar de kerk. Zoooo lief, zooo mooi en ontroerend!! Zelfs ik heb een potje moeten janken! Wat un lieve mensen zijn het toch!! En naar die fotoshoot ben ik natuurlijk heel erg benieuwd, alhoewel ik de meeste al met skypen heb ontmoet.
    Ben blij dat we een steentje hebben kunnen bijdragen bij het maken van de nieuwe vloer op de binnenplaats. Wat un feest was dat!! Dat filmpje wat je had gestuurd heb ik wel 100 keer opnieuw bekeken, geweldig om te zien hoe blij ze zijn met un paar zakken cement!
    Tja en dan komt het moment van afscheid nemen, wat is dat toch altijd weer shit om te doen, zeker als je zo'n mooie en gezellige tijd hebt gehad! Je hebt het goed gedaan daar bij je familie en op stage! We zijn super trots op je!!!
    Nu nog een heerlijk weekje vakantie vieren en dan is het hoog tijd om weer naar huis te komen ;-) ;-)
    Tot heeeeeeeeeel gauw!! xxxxxjes van ons

  • 01 Mei 2015 - 18:12

    Ria Geraets-Dols:

    Hallo Dian,
    Wat heb ik weer genoten van je verhalen. Je bent een hele ervaring rijker en wat zijn die kindjes toch een dotjes.Ja, het ligt jouw wel zo'n kinderschare, je straalt helemaal.
    Ja, het zal best moeilijk zijn geweest om afscheid te nemen, je hecht toch aan zo'n familie.
    Maar ze zijn jouw wel erg dankbaar voor hetgeen jij voor hun betekend hebt, en die vloer gesponsord, geweldig.Voor ons iets gewoons, voor hun iets ondenkbaar.Wat had je een mooie jurk aan, die groene met al die kleuren en die rok, omslag over schouder en hoofddoek, geweldig, jij kunt volgens mij ook alles aantrekken, het staat je allemaal geweldig.
    Dian, geniet nog van je vakantie, want nu gaat het erg snel dat je weer in het Limburgse land vertoeft.Een hele dikke knuffel en tot gauw, groetjes Ria en natuurlijk ook van Hans
    ✈️ ✈️ ✈️.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Kumasi

Dian

Actief sinds 31 Jan. 2015
Verslag gelezen: 297
Totaal aantal bezoekers 11194

Voorgaande reizen:

09 Februari 2015 - 04 Mei 2015

Stage Nurses for Ghana.

Landen bezocht: