Bevalling nummer 1 een feit - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Dian Henssen - WaarBenJij.nu Bevalling nummer 1 een feit - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Dian Henssen - WaarBenJij.nu

Bevalling nummer 1 een feit

Blijf op de hoogte en volg Dian

26 Maart 2015 | Ghana, Tamale

Bevalling #1.
Hehe eindelijk is het dan zo ver. We hebben woensdag onze eerste echte bevalling gezien!
We waren lekker aan het lunchen in het pizzahuis toen Ezra gebeld werd door zijn moeder dat er iemand aan het bevallen was. Al snel was de keuze gemaakt; betalen en wegwezen.
Ik had nog twee stukjes pizza die ik op elkaar geklapt had en in de taxi onderweg naar het huis had opgegeten.
Eenmaal in het huis aangekomen was de mama al aan het persen en het hoofdje was er al uit. Het duurde even voordat de schoudertjes en de rest van het lijfje er uit kwamen.
We vroegen ons even af of het normaal was dat het hoofdje zo lang bleef hangen zonder enige beweging en/of geluid. Maar toen het baby’tje geboren was waren we erg opgelucht.
Ofja voor even dan.. daar lag de kleine, beweging en geluidloos. Shit.. is het mis?
Na een paar plensen ijskoud water kwam het geruststellende kreetje van het kleine meisje.
Ik moet eerlijk zeggen; de tranen stonden al in mijn ogen want ik dacht echt dat het niet goed ging. Ook de mama en de moeder van Ezra gaven een kleine zucht van opluchting.
Nadat de navelstreng werd doorgeknipt kwam nog de nageboorte. Hmm dat was een minder gezicht!
De moeder ging even in de kamer rusten terwijl wij de baby gingen wassen en verzorgen.
Toch raar he.. je bent 9 maanden zwanger en dan binnen een kwartier is je kindje geboren en dan ben je papa en mama.
Het was hun eerste kindje dus alles was nieuw. De vader moest zelfs huilen toen hij zijn kleine meid zag. Hoe super schattig.
Het was een hele mooie gebeurtenis om mee te maken! De mindere dingen die er bij waren denk ik al niet eens meer aan nu ik dit typ. Het is een klein wonder en dat het kindje en de mama gezond zijn is alles wat telt!!

-Het is een kort stukje tegenover de rest maar alles ging ook zo snel.
Eenmaal thuis kreeg ik een appje van mijn een na oudste zus; hee dian, weetje ik ben jarig vandaag.
Waarop ik antwoorden; hee, oh meen je niet? Waarom heeft niemand me wat verteld?
Ik ben naar buiten gelopen en heb aan mijn familie gevraagd waarom ze niet even wat hadden verteld, dan had ik uit mezelf haar kunnen feliciteren.
Wat denk je dat mijn familie zegt? “Oh is ze jarig vandaag? Verrek helemaal vergeten. Misschien moeten we haar dan dadelijk maar even bellen.”
Zo dat is duidelijk, verjaardagen worden hier niet zo gevierd als bij ons.
Als mijn ouders toch mijn verjaardag zouden vergeten he.. phoe.. Naja niet dat ze daar de kans voor kregen maar goed hihi!
Na het eten ben ik vroeg gaan slapen want ik was nog steeds erg moe van het reizen het afgelopen weekend.


Vandaag donderdag de 26e.
Vandaag op stage was minder, ik kon het niet goed hebben dat ze weer allemaal Ghanees tegen me aan het praten waren en me weer aan het uitlachen waren. Praat dan toch gewoon niet tegen me!
Ook ligt er een baby’tje op onze afdeling en daar gaat het niet goed mee! Ze is pas negen maanden en heeft van alles en nog wat. De darmpjes functioneren niet, ze heeft epileptische aanvallen, enz enz.
En het enige wat ze hier echt doen de hele dag is zeuren op de ouders van de kleine dat ze niet eerder naar het ziekenhuis zijn gekomen.
Uiteindelijk bleken ze niet verzekerd te zijn en hebben ze eerst een lokale traditionele genezing gedaan die leek te helpen. Het is hier heel normaal om zoiets te doen, maar geloof dat ze het gewoon leuk vinden hier om de ouders te laten huilen ofzo. Kon er vandaag niet goed tegen maar goed. Niet aan denken en door :)
Tegen het einde van de dienst aan was het Dumsu Dumsu; lights off; geen elektriciteit!
Het hele ziekenhuis was donker, geen ventilator helemaal niks, buiten regende het mega hard en soms zelfs een beetje onweer tussendoor. Ook een leuk om mee te maken toch?!

Na stage zijn we lekker gaan lunchen en zijn naar huis gegaan.
Eenmaal thuis ben ik mijn hoop was maar eens gaan wassen. Er was na het weekend nog wat bij gekomen en nu werd het echt wel tijd om te gaan wassen. Gek genoeg vind ik het wassen hier heel leuk. Ik denk trouwens dat ik dat ‘op mezelf’ wel ga missen. Bevalt me wel zo hoe ik nu leef hahahaha! Sorry mama xxx

Na het eten ben ik met de kinderen gaan kleuren. Oh wat vonden ze het leuk en wat waren ze lief. Ze zochten allemaal 1 kleurplaat uit en gaven de rest terug aan mij.
Ook hebben ze met z’n 7e met 12 kleurpotloden gekleurd zonder ruzie te maken. De kleinste; Isaac vroeg een paar keer aan mij; Dian nu wil ik de gele. En dan zei ik; Vraag maar eerst of diegene die hem nu heeft al klaar is met de gele en wilt ruilen. Ze waren zo lief met kleuren. Echte schatjes.
Toen ze klaar waren met kleuren wouden ze allemaal met hun kleurplaat op de foto. Heb dus weer hele leuke foto’s voor jullie die ik ga proberen erop te zetten! :)
Na het kleuren zijn de kids allemaal lekker naar bed gegaan. En ik? Ik lig ook al lekker in bed!
Het heeft vandaag flink geregend en gewaaid dus het is goed afgekoeld in mijn hutje.

Ik denk dat ik zo ook lekker in slaap ga vallen dus ik ga weer stoppen.

Slaaplekker en tot snel xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 27 Maart 2015 - 00:22

    Mama:

    EINDELIJK!!!!!! Deze keer wel optijd bij de bevalling! Zo mooi en bijzonder dat je hebt meegemaakt! Maar je gaat er nog vast een paar meemaken als je de komende weken bij de vroedvrouw en de verloskundige gaat werken! Super!!
    Wat zielig van je zus dat ze haar verjaardag waren vergeten. Daar zouden wij inderdaad de kans niet voor krijgen. Hahaha
    Nou meid we zijn hartstikke trots op je hoe je het allemaal doet daar! Knap hoor!
    Tot gauw weer xxxxxxxxjes van ons

  • 27 Maart 2015 - 13:11

    Herman En Ghislaine:

    Hoi Dian, weer een super verslag van jou. Dank je. Enne.... wat die was betreft. Ik denk dat mam het niet erg vindt als je dat thuis van haar gaat overnemen. We zien haar vanavond bij de revue Oppe Lentjheuvel in het Volkshoes, zal het er eens met haar over hebben.... hihihihi. Tot lees xxx

  • 02 April 2015 - 16:45

    Jos En Marjo:

    Hoi Florence Nightingale,

    Alles nog good (Limburgs :) )? Maar jou kennende pas je je snel aan. Van wie heb je dat? Nu de eerste bevalling een feit is .... wil je zelf ook nog moeder worden, hihi?

    See you soon in mei !!

    Jos en Marjo

  • 05 April 2015 - 13:12

    Jos En Monique:

    Super zo,n bevalling..en wat een contrast met hier..en wat dat wassen betreft kun je thuis ook gewoon doen in een tijltje en wat emmers haha. Vanoet ut gelaense wunsche veer dich toch ein vrolijk pasen..xxx monique jos tessa jasper en kris en guusje (is de vriendin van um).

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Tamale

Dian

Actief sinds 31 Jan. 2015
Verslag gelezen: 418
Totaal aantal bezoekers 11196

Voorgaande reizen:

09 Februari 2015 - 04 Mei 2015

Stage Nurses for Ghana.

Landen bezocht: